What Is It About 20-Somethings?
De New York Times heeft een interessant artikel over mogelijk een nieuwe fase van ontwikkeling, een tussen de puberteit en volwassenheid in. Lees het artikel vooral voor alle argumenten voor dit vermoeden. Ergens in het begin van het artikel word t de vraag gesteld of deze fase misschien niet gewoon zelfverwennerij is? De pubertijd bijvoorbeeld heb ik altijd als een beetje kunstmatig ervaren, een zoethoudertje voor het 'echte werk'. Nu als student blijkt dat het 'echte werk' helaas nog even op zich moet laten wachten. Het artikel betoogt, onder andere op basis van waarnemingen die ik deel, dat mensen hier nog niet aan toe zijn (of willen zijn) en nog moeten ontdekken wie ze zijn, wat ze kunnen, wat ze willen, etcetera.
Is het een bijeffect van de toenemende complexiteit van de samenleving? Complexiteit vereist onderwijs, en dat kost tijd. Misschien heb je nu eenmaal 30 jaar nodig om in een samenleving als de onze te leven? Ik ben er niet van overtuigd dat al die fases tussen kindertijd en volwassenheid zo natuurlijk zijn, ik vermoed dat het meer met onze hoogontwikkelde samenleving te maken heeft.